Zapowiedzi? Ślub kościelny? Skoro ich małżeństwo miało być tylko tymczasową umową, nie potrzebowało kościelnej celebry. Wystarczyłby zwykły ślub cywilny. Jodie zrobiła krok naprzód, ale Lorenzo szybko odgrodził ją od Alfreda. Poczuła jego palce zaciskające się wokół nadgarstka, a w jego oczach, kiedy podniósł jej zaciśniętą dłoń do ust, wyczytała ostrzeżenie. - Dobra robota, Alfredo - pochwalił, nie spuszczając Jodie z oka. - Prawda, kochanie? - Jego wargi pieściły kostki jej dłoni, każdą po kolei, aż bezwolnie rozluźniła zaciśniętą pięść. - Przygotowałem też stosowne dokumenty w kwestii finansów. Jeden do podpisania przez Jodie, w którym rezygnuje z żądań finansowych w stosunku do ciebie w przypadku rozwodu, a drugi do podpisania przez ciebie, zobowiązującego się w razie rozwodu w ciągu roku od ślubu wypłacić Jodie sumę miliona funtów szterlingów, plus kolejny milion za każdy następny rok małżeństwa. - Podpiszę, że rezygnuję z roszczeń w stosunku do Lorenza, ale nie chcę od niego żadnych pieniędzy - Jodie wypowiedziała te słowa, zanim zdołała to przemyśleć. Zauważyła, że Alfredo wygląda na zasmuconego i zażenowanego. - Rozumiem, że to nieprzyjemne mówić o takich sprawach teraz, zanim jeszcze zostaliście małżeństwem, ale... - Nie chcę tych pieniędzy - powtórzyła Jodie. - Pomówimy o tym później - zaproponował Lorenzo tonem przestrogi i z uśmiechem zwrócił się do Alfreda: - Przed tobą długa droga z powrotem do Rzymu, więc im szybciej uporamy się z tymi dokumentami, tym lepiej. - Dlaczego bierzemy ślub kościelny zamiast zwykłego cywilnego? Alfredo odjechał przed godziną, ale Jodie wciąż miała masę pytań i wątpliwości. - A dlaczego nie? To tradycja w naszej rodzinie i taka właśnie uroczystość będzie oczekiwana. - Powinieneś był wcześniej mi to powiedzieć. Sądziłam, że chodzi ci o ślub cywilny. Związek pobłogosławiony w kościele wydaje się bardzo prawdziwy... Lorenzo zmarszczył brwi. - Nasz ślub ma być prawdziwy. Właśnie o to mi chodzi. Muszę wypełnić warunki testamentu babki. Więc niech przynajmniej ślub będzie prawdziwy. Oczywiście małżeństwo nie zostanie skonsumowane. - To na pewno - potwierdziła gorąco. - Zaczynam żałować, że się w to wplątałam. - Za późno. Zresztą z pewnością nie będziesz żałować. - Już mówiłam, że nie chcę twoich pieniędzy. Pojedź tylko ze mną na ślub Johna i Louise. - Nie mogę tego wpisać do umowy przedmałżeńskiej. Wokół naszego małżeństwa narosną różne plotki i spekulacje. Masz po swojej stronie Alfreda. Wyraźnie obawiał się, że ustalenia finansowe ranią twoje uczucia. - Ty nie mógłbyś zranić moich uczuć. Nie jesteś dla mnie dość ważny. To samo dotyczy zresztą także wszystkich innych mężczyzn. - Masz zamiar umrzeć jako dziewica? Jodie wiedziała, że z niej drwi. http://www.abc-medycyny.edu.pl panna Smith. — Dziś w nocy czeka nas długie siedzenie. — Nie kładziecie się spać aż do powrotu waszych pań? — spytała Tempera. — Oczywiście, że nie! — odezwały się jednocześnie panny Briggs i Smith, patrząc na nią z wyrazem zgorszenia na twarzach. — Nie sądzisz chyba, że pani ma sama rozpinać sobie suknię? — spytała panna Briggs karcącym tonem — Żadna 54 dobra pokojówka nie dopuściłaby, by wyręczała ją zwykła służąca. — Kiedy ostatnio tu byłam, prawie codziennie musiałam
Zuzanna siedziała nieruchomo, wciąż zaciskając dłonie na poręczach, aż jej knykcie zbielały. Drżała na całym ciele, serce jej waliło jak młotem, znów czuła mdłości, jeszcze silniejsze niż wtedy na górze. Zresztą wszystko układało się gorzej, gorzej ponad wszelkie wyobrażenie. Wiedziała... a przynajmniej się domyślała, bo przecież nie miała Sprawdź Warszawa 1993. Wydanie I Skład: Zakład Kolond w Warszawie Druk: Drukarnia Oświatowa w Łodz Cene det. zł 20 000,- Od autorki „Madonna w skalnej grocie” Leonarda da Vinci, znajdująca się obecnie w Luwrze w Paryżu, powstała około roku 1485. Jest to najwcześniejszy obraz, o którym wiadomo, że ukończył go sam mistrz. Obraz stanowił centralne panneau ołtarza namalowanego na zamówienie Konfraterni Niepokalanego Poczęcia z Mediolanu. „Madonna w kościele” Jana van Eycka (1380—1441}