Wyglądało jak rozpostarta u stóp zamku koszula. Białe domy świeciły w świetle księżyca obrębione piaszczystą lamówką plaży. Dom Richarda stał na wzniesieniu niczym władca-powtór. Nic dziwnego, że wszyscy się boją tego człowieka, pomyślała. -Spodziewałem się, że ci się spodoba mój pomysł - powiedział, a Laura wciągnęła powietrze do płuc. Richard był tak blisko. - Ale nie rozumiem sensu malowania po ciemku? -Właśnie taki obraz chciałam uchwycić. Wyspa pogrążona we śnie - powiedziała, a potem aż podskoczyła, gdy położył dłonie na oparciu jej krzesła. Zapanowało milczenie. Ciszę przerywały jedynie ich oddechy. - Dziękuję za farby i za resztę. Są wspaniałe. - Bardzo się cieszę. Masz wyjątkowy talent. Poczuła coś ciepłego w środku. -Dziękuję- ledwie zdołała wykrztusić, bo tak bardzo wzruszyły ją jego słowa. -Boże, ależ ty pięknie pachniesz - jęknął po chwili. -Ty też - wyszeptała w odpowiedzi, jednak gdy odwróciła głowę, odskoczył do tyłu, obszedł ją i stanął przy oknie. Stał, zwrócony do niej plecami. Ręce oparł o framugę wysokiego, http://www.apteka-viola.pl/media/ Johna Powersa. O tym, że zabił Richarda, matkę Julianny, a także dawnego kumpla z CIA, który opowiedział o nim dziewczynie. – I ty jej wierzysz? Przecież widać, że jest niezrównowaz˙ona. Podejrzewam, że naczytała się jakichś głupich... – Na początku nie wierzyłam, ale potem on zadzwonił. Powiedział... powiedział, że Emma musi zginąć. Luke spojrzał na nią w osłupieniu. – Tak właśnie powiedział? – Tak, ona i Julianna. To oczywiste, że chce je zabić. Ściga nas szaleniec, a do tego wyszkolony zabójca, które ma jeden cel: zabić Emmę i Juliannę, a jeśli wejdę mu w paradę, to także mnie... – Głos jej się załamał. – Nie powinnam była tu przyjeżdżać. Ty też nie jesteś bezpieczny. – Nie miałaś wyboru.
naczyniami. W powietrzu czuć było spaleniznę. Na nakrytym biało-czerwonym obrusem stole byle jak rozstawione papierowe talerze. Pośrodku stał ogromny półmisek frytek pokrytych warstwą tłuszczu tak grubą, że można ją było krajać. Na drugim półmisku pyszniły się trzycentymetrowej Sprawdź Kate potrząsnęła głową. Z jednej strony po to, żeby odpędzić ten obraz, a z drugiej, by zaprotestować. – Ale to wcale nie znaczy, że musisz się w nim od razu zakochać, nie mówiąc już o łóżku. Czy nie możesz się z nim po prostu zaprzyjaźnić? Zostawić seks na później? Bo może ci to zrujnować całe życie, dodała w myśli. – Jakoś mi to nie wychodzi – przyznała Tess. – Nigdy o tym nie myślę. Czuję się tylko, jakbym... jakbym... – zawahała się, próbując pozbierać myśli – miała umrzeć, jeśli go nie zdobędę. A jak już tak zacznę myśleć, to potem nie zwracam uwagi na drobiazgi. – Drobiazgi? – Kate uniosła brwi. – Przypadkowy seks to dla ciebie drobiazg? A gdyby ci kazał kogoś oszukać lub skrzywdzić, też byś to zrobiła? Nawet gdybyś miała stracić szacunek dla samej siebie?