- Dzieci łatwo godzą się z sytuacją, ale niełatwo zapominają. - Jakoś mu to wynagrodzę - odparł Jack wracając do wulkanu. - Nie wątpię - zgodziła się Malinda - ale czy ta oferta na pewno była ważniejsza? - To nie kwestia ważności, tylko priorytetu. Praca najpierw. - Dlaczego? Jack wsypał łyżkę proszku w wąski otwór wulkanu. - Odpowiedź jest chyba oczywista. - Może dla ciebie. Jack westchnął głęboko i odłożył łyżkę na stół. - Słuchaj, Malindo. Mały Jack był zawiedziony, 100 JEDNA DLA PIĘCIU bo mu nie pomogłem i bardzo mi z tego powodu przykro. Ale ja muszę przede wszystkim pracować. Muszę opracowywać oferty, żeby zdobyć kontrakty, bo to nam daje chleb. - Dajesz im dużo więcej niż tylko chleb. Spełniasz http://www.bt-foto.pl/media/ -Nie. - Mam dość słuchania tego twojego „nie", Richardzie - po wiedziała, starając się zachować spokój. - Tb jedyna odpowiedź, jaką mogę ci dać. Odsunęła jego ręce i przetoczyła się na bok. - Myślałam, że mi ufasz. Ale to najwyraźniej nie jest mo żliwe. Wstała i nie oglądając się na pozostawioną piżamę i szlafrok, wypadła z pokoju. Richard usiadł, schował twarz w dłoniach, a potem zanurzył palce we włosach. Ciemność wokół niego zrobiła nagle się dużo bardziej czarna niż wcześniej. ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY
-Wzywał pan, wasza lordowska mość? -No, proszę, gdyby nie recesja na rynku kominków, nie musiałabyś siedzieć w kuchni i przygotowywać kolacji. Uśmiechnęła się z wyższością. Jej gniew nieco złagodniał. - Niesamowita jestem, prawda? -Co zatrzymało dostawcę tak długo? Sprawdź John zamknął oczy, wsłuchując się w ich poszum. To była dla niego najpiękniejsza muzyka. Wierzył w twórczą moc Przyrody, ale nie w Boga; w zło, ale nie w istnienie diabła. Kiedy otworzył oczy, zauważył, że Clark złapał rybę, która miotała się na uwięzi, próbując zerwać żyłkę. Słońce migotało, odbijając się w srebrzystych łuskach. Cudowne światło. Takie, jakie czasami paliło się w oczach Julianny. Jego Julianny. Zacisnął pięści. Jej dusza była czysta, bez najmniejszego śladu zła czy okrucieństwa. Oczami duszy zobaczył ją taką, jak przy pierwszym spotkaniu. Stała wtedy przy matce ze spuszczoną główką, ze spinkami w kształcie misiów, takimi samymi jak na jej sweterku. A potem uniosła