-Tak, pokoje ciągną się bez końca. Nakładała ciasto łyżką na kolejną blachę. -I dosyć przerażający - dodał jeden z mężczyzn, rozglądając się dookoła. -Mnie się bardzo podoba. Jest wielki i wspaniały. Kamienie i mury kryją w sobie niezwykłe historie - powiedziała Laura. Dokładnie to samo poczuł Richard, gdy zobaczył dom po raz pierwszy. Oparł się o wewnętrzną ścianę i nadstawił ucho. -Widziała go pani? - zapytał o właściciela zamku sklepikarz. -Oczywiście. -Czy to... straszne? Richard niemal bez tchu czekał na odpowiedź. - Niewiele mogę powiedzieć. Żadnych kłamstw, zero informacji. Ciekaw był, dlaczego to zrobiła. -To dlaczego się ukrywa? -Najwyraźniej ceni prywatność. Może nie spotkał się też z dobrym przyjęciem i.., - Przerwała pracę i obejrzała się przez ramię. Richard dostrzegł w jej wzroku rosnący żar. - http://www.dobre-budownictwo.biz.pl/media/ powiedzieć, skoro sama zamierzała zrezygnować? Powtarzała mu wielokrotnie, że szuka nowych wyzwań – lecz nie wspomniała, że odkryła, czym jest bycie zakochaną. Odważyła się obdarzyć miłością mężczyznę, który od początku uprzedził ją, że liczą się dla niego tylko jego dzieci i to nigdy się nie zmieni. Ona też bardzo je polubiła. Ale gdyby przedłużyła umowę, na przykład na rok, prędzej czy później zdradziłaby się ze swym uczuciem do niego. A jeśli on w dodatku poznałby jej przeszłość, tak żałośnie odmienną od jego własnej? Jak mogłaby kiedykolwiek zdobyć się na wyznanie mu, że dorastała, trafiając kolejno do coraz to innych domów zastępczych? To sytuacja bez wyjścia, pomyślała z rozpaczą. Pozostanie u rodziny Montague, którą szczerze pokochała, nie doprowadzi do niczego dobrego.
Patrząc we wskazanym przez Cecile kierunku Jack zobaczył, jak Malinda Compton z uśmiechem przyjmuje uścisk dłoni małej dziewczynki w białych rękawiczkach. Dziecko złożyło iście królewski ukłon i wybiegło ze śmiechem. Zapominając o wcześniejszym zakłopotaniu, Jack Sprawdź Trzymał w ręce lusterko. Jego ramka oklejona była muszelkami w kolorach szarości, bieli, pomarańczu i rdzy. Nie używał lustra nawet do golenia. A gdy teraz na nie patrzył, na nowo uświadamiał sobie, dlaczego żyje w ukryciu. Lecz to lustro będzie dla niego skarbem, będzie w nim widział Kelly i Laurę, wtulone w siebie jak matka i córka. Zostawił Kelly liścik, w którym podziękował za prezent. Opuścił pokój przepojony zapachem Laury. Wszedł po schodach do wieży, zamknął za sobą drzwi, odcinając się tym samym od świata i żałując, że nie może tak łatwo zamknąć swojego serca. Reszta popołudnia minęła pod znakiem tępego bólu głowy. Laura spełniła obietnicę i zabrała Kelly na konną przejażdżkę. Dziewczynka siedziała w siodle przed nią. Na jej twarzyczce