to chyba przemyśleć. Serenada na dudach, słyszałaś kiedyś? Mogę też wynająć cały zespół dudziarzy. To jest pomysł! - Tanner, przestań się wygłupiać - wycedziła Shey. Musiała walczyć ze sobą, by nie tupnąć nogą. Jej cierpliwość już dawno się wyczerpała. - To wcale nie jest zabawne - powtórzyła. Parker zachichotała żywiołowo, jeszcze bardziej wytrącając Shey z równowagi. - Uspokój się! - rzuciła Shey w stronę przyjaciółki, ale Parker śmiała się coraz bardziej. - Tanner, opamiętaj się. Ty nie musisz pracować na życie, ale my tak. To jest nasze miejsce pracy. Uszanuj naszych klientów, oni nie chcą być świadkami twoich idiotycznych zagrywek - Ależ chcemy! - zawołał ktoś z sali. Shey jastrzębim wzrokiem obrzuciła stoliki, szukając adwokata diabła. Następnym razem dostanie kawę z fusami! - Powiedz tylko, że się zgadzasz - naciskał Tanner. - Nic więcej. Od razu się stąd wyniesiemy. Wpadnę po ciebie o szóstej. http://www.gabinetystomatologiczne.edu.pl Bella wróciła po zostawioną przy wejściu walizkę. Drzwi wejściowe nie miały łańcucha zabezpieczającego, ale do budynku nie można było wejść bez karty-klucza. Dochodziła pierwsza, a rano czekało ją urzędowe spotkanie. Rozebrała się szybko i weszła pod prysznic w marmurowej łazience, przylegającej do sypialni. W kwadrans później już spała. - Edward. Ciepły uśmiech rozjaśnił twarz władcy Zuranu, kiedy zwrócił się z pozdrowieniem do jednego ze swoich ulubionych krewnych i uścisnął go jak równego sobie. W Zuranie to on był władcą, a Jasper poddanym, ale ten ostatni także władał małym królestwem, położonym w dalekiej dolinie, tam gdzie pustynia spotykała się z górami. - Słyszałem, że wkrótce zaczynasz prace wykopaliskowe w starożytnym mieście twoich przodków? Edward uśmiechnął się w odpowiedzi. - Jak tylko miną letnie upały. - A więc wkrótce mnie opuścisz? – Władca uśmiechnął się do młodszego mężczyzny. Obaj nosili tradycyjny arabski strój, ale Edward, w przeciwieństwie do brodatego władcy, był gładko ogolony. Miał szare oczy, podczas gdy oczy króla miały barwę brązową, a odcień skóry jaśniejszy od oliwkowego zdradzał inne pochodzenie. Tym niemniej obu mężczyzn cechował ten sam orli profil, charakterystyczny wykrój ust i ta sama dumna postawa ludzi świadomych swojej wartości. Władca położył młodemu mężczyźnie dłoń na ramieniu. Edward zachował milczenie. Darzył króla wielką czułością i szacunkiem, jako monarchę i przyjaciela. Kiedy jego nieżyjącą już matkę opuścił brytyjski mąż, jego ojciec, władca przygarnął ich pod swój dach. Edward praktycznie wychował się w pałacu i, podobnie jak wielu innych młodzieńców z Zuranu, kształcił w Anglii i Ameryce.
szczęśliwy, że wreszcie ustąpiła dawna wrogość. Jego siły witalne i tak były ograniczone. Miesiące ciągłych utarczek, obaw o trwałość małżeństwa, potem koszmar śmierci i konieczność ułożenia stosunków w domu na nowo ze względu na dobro innych osób mocno je podkopały. Po pracy nie stać go było na nic więcej, wolał już dopasować się do świata panien Walters. Sprawdź - Daj mi aparat, Izabelo - zaproponował. - Teraz ja zrobię ci zdjęcie z resztą rodziny. - Za chwilę - odezwała się Flic. - Najpierw niech sfotografuje ciebie z naszą trójką. Matthew potrzebował sekundy, by się upewnić, czy dobrze słyszy. - No już - ponaglała Imogen, odsuwając się od matki. - Chodź, Matty - wtórowała jej Chloe, chichocząc. Karolina z Sylwią wycofały się szybko. Matthew zauważył, że za plecami Izabeli niektórzy goście obserwują ich z uśmiechem. - Ty w środku, między Imo i mną - zasugerowała Flic. - A Chloe z Kahlim z przodu... Chloe, lepiej uklęknij, bo zasłaniasz Matthew. Strasznie wyrosłaś ostatnio. No i jak, Izabelo?