- Z tym, że nie jesteście wszyscy zaproszeni - zauważył Jorge. - Dobranoc. - Dobranoc. Dobrze się zamknijcie - dodała Kelsey. - Tak, oczywiście - zapewniła ją Cindy. Nate się z nimi nie pożegnał. Patrzył tylko na wsiadającą do jeepa Dane'a Kelsey. Gdy odjeżdżali, Cindy i Larry pomachali im na pożegnanie, stojąc w drzwiach. Nate w końcu także uniósł rękę. Cindy spojrzała na mężczyzn. - Trudno to nazwać niespodzianką - zauważyła. - To, że Kelsey pojechała z Dane'em? - upewnił się Larry. - Tak, oczywiście. Nate, przecież sam mi powtarzałeś, że między nimi już dawno musiało do czegoś dojść. - Mhm. - Dlaczego więc wtedy ze sobą nie zostali? - zastanawiał się Larry. http://www.nowapsychologiabiznesu.pl Tutaj się kręci wielu czubków, a poza tym, w dzisiejszych czasach, są choroby przenoszone drogą płciową, które zabijają. Roześmiała się. - Wspaniale! Po prostu uważasz, że mogę cię zarazić! Dane, jestem ostrożna jak diabli. 43 - Nie, nie jesteś. Gdybyś była, dążyłabyś do czegoś więcej niż pieniędzy. - Nie chodzi tylko o pieniądze - oświadczyła cichym głosem. - O co więc? - Już ci powiedziałam. Biorę odwet na sukinsynach.
rzucać się i krzyczeć, jakimś cudem zdołała wyrwać się wrogowi, odskoczyła od niego, przyciskając dłoń do szyi. Z zadziwiającą szybkością wyrwała dwuręczny miecz z pochwy najbliżej stojącego rycerza i zamachnęła się z całą mocą, chociaż miecz był potężny i ciężki. Mężczyzna w czerni zdążył uskoczyć, lecz właściciel miecza już nie i zginął na miejscu. Nim Igrainia wymierzyła ponowny cios, rzuciło się na Sprawdź na sobie szorty i stanik od kostiumu kąpielowego. Widział jej doskonałe ciało i coś w nim drgnęło. Tak długo się już znali. Była kiedyś siostrą jego najlepszego przyjaciela. Już wtedy instynktownie chciał ją bronić, ochraniać. Przeważyło to inne uczucia, jakie mógł wobec niej żywić. Teraz instynkt przyjaciela i obrońcy staczał w nim walkę właśnie z tymi innymi pragnieniami. Ona odrzuciła jego przyjaźń, a wtedy, tamtej nocy, jeszcze coś nieporównywalnie większego. Dziwne, że coś, co trwało tak krótko, można pamiętać tak długo, tak wyraźnie. 140