Redwing, naprawdę jesteś osłem. Sebastian zszedł po schodkach. Cały był zesztywniały i miał ochotę na kawę. Musiał przestać myśleć o Lucy. To nigdy nie prowadziło do niczego dobrego. – Byłem pewien, że opowiedziała wszystko tobie, więc po co miała powtarzać dwa razy? – Lucy zasługuje... – Nie obchodzi mnie, na co Lucy zasługuje – prychnął Sebastian. Czuł na sobie wzrok przyjaciela i dobrze wiedział, o czym tamten myśli. – Owszem, obchodzi cię, i na tym właśnie polega problem. Od szesnastu lat jesteś w niej zakochany. To był cały Plato. Zawsze mówił głośno to, co najlepiej byłoby pominąć milczeniem. Sebastian poszedł do samochodu. Zanosiło się na piękny dzień. Mógł wybrać się na konną przejażdżkę i zabrać ze sobą psy albo poczytać w hamaku historie o duchach. Ale wiedział, że nic z tego nie będzie. Przez cały ostatni rok nie robił nic innego, tylko uganiał się z psami. Wyrzekł się przemocy, ale to nie dawało mu prawa do ignorowania przyjaciół http://www.tarczeprostokatne.info.pl jej śmiech. Zatrzymał się i popatrzył na nią z niedowierzaniem. - Rozśmieszyłem cię? - Pomyślałam, że przynajmniej nie muszę się martwić, że nie mam szminki. - Chyba nie. - Wygiął usta w uśmiechu, doceniając jej dobrą wolę w rozładowaniu napięcia. Jednak gdy popatrzył przez oszklone drzwi, musiał się bardzo starać, by utrzymać ten uśmiech. Przed szpitalem czekało około trzydziestu dziennikarzy i fotoreporterów. Wycelowane aparaty, naszykowane mikrofony, a z tyłu dwa rzędy samochodów ekip telewi R S zyjnych, większość z włączonymi, migoczącymi światłami
- Tu jesteśmy! - dobiegł ją głos jednego z chłopców. - Pomagamy wujkowi - dodał drugi. - Amy, chodź do nas! Sądząc po tonie głosu Piercea, wtargnięcie chłopców wcale go nie rozgniewało. Amy Sprawdź Jack po raz pierwszy roześmiał się głośno. Gdy wyłączyła telefon, za jej plecami jak duch pojawił się Sebastian. – Jak się miewa nasz dobry senator? – Bardzo niegrzecznie jest podsłuchiwać. Właśnie dziś rano rozmawiałam z J.T. na ten sam temat. – Nikt nigdy nie uważał mnie za grzecznego człowieka. Lucy pochyliła się i zerwała jasnożółtą lilię. Wyczuwała, że Sebastian nie jest w dobrym nastroju. Był poważny. Poranne emocje zostały zastąpione posępnym spokojem. – Był jakiś spięty – powiedziała. – Ta pora roku w Waszyngtonie zawsze jest trudna. Wszyscy chcą już jechać do domów, jest gorąco i na gwałt załatwia się zaległe sprawy. Jack jest pedantem