Była to najbardziej bezinteresowna i szczera modlitwa, na jaką było ją stać. Płynęła z głębi serca. I choć Tempera wiedziała, że książę nigdy nie przyjmie jej miłości, pragnęła jego szczęścia, ponieważ go kochała. Być może pewnego dnia książę znajdzie miłość, tak jak znalazła ją lady Rothley. Może pewnego dnia pozna piękno i uniesienie, jakie niesie miłość z wzajemnością. I nigdy nie dowie się, że pokojówka, którą wzgardził, będzie go kochać do końca swych dni. Tempera poczuła, jak do oczu napływają jej łzy, lecz powstrzymała je siłą v.oii Odwróciła się od okna i wciąż trzymając obrazy w dłoniach, podeszła do drzwi, nasłuchując, czy z korytarza nie dobiegają jakieś odgłosy. Za drzwiami panowała absolutna cisza. Ukradkiem, w obawie, że mimo grubego dywanu deski podłogi mogą skrzypieć, przemknęła korytarzem i zeszła po schodach. W holu było dość ciemno, ponieważ ciężkie zasłony na wysokich oknach nie przepuszczały światła księżyca. W salonie zaś zasłony były z jedwabiu, więc srebrna http://www.techmed.net.pl/media/ szczytu minęła. Okrążyli wrzosowisko, jadąc Hampstead Lane, potem przez wąskie gardło między Gospodą Hiszpańską a osiemnastowieczną rogatką, przez Spaniards Road, koło starej końskiej sadzawki i na koniec East Heath Road. Po drodze prawie z sobą nie rozmawiali, oboje byli zmęczeni i pogrążyli się we własnych myślach. 86 - A więc - spytał Matthew, kiedy już dojeżdżali - czy mam powiedzieć Karo, że wiem o jej depresji? Czy nie pomyśli, że nadużyłaś jej zaufania? - Jak uważasz. - Sylwia zatrzymała peugeota. - Gdyby to było moje małżeństwo, to od tej chwili nałożyłabym embargo na wszelkie sekrety, a o mnie nie musisz się martwić.
po narzeczoną. Przyjechałem po ciebie. Tylko wcześniej nie miałem o tym pojęcia. - Nie mogę być księżną - powiedziała cicho Shey. - Nie ma sprawy - odparł, wzruszając ramionami. - W takim razie ja zrezygnuję z tytułu. - Nie możesz tego zrobić! - obruszyła się. Sprawdź do pary przypada książę. — Do tak ogromnego zamku można by zaprosić jeszcze dużo osób — zauważyła Tempera. — A więc jest więcej niż pewne, że książę zaprosił mnie tu, gdyż pragnie mojego towarzystwa — stwierdziła lady Rothley z zadowoleniem. 40 Wstała, by przejrzeć się w lustrze, i powiedziała zniecierpliwiona: — Na litość boską, Tempero, zrób coś z moimi włosami! Zaraz schodzę na dół na taras spotkać się z księciem, a po bezsennej nocy wyglądam okropnie. Obie doskonale wiedziały, że tak nie jest, lecz mimo to